De verhuizing

Woensdag was mijn verhuizing. Om acht uur ’s ochtend stonden de heren verhuizers bij mijn oude woning. Ze gingen voortvarend van start: eerst de grote zware zaken, zoals wasmachine en grote kasten. Daarna de kleinere zaken en de dozen. Ik had de verhuizing goed voorbereid, alle losse zaken zaten in dozen. Na een dik uur zat alles al in de vrachtwagen. We gingen samen nog een laatste keer door de woning en daarna rijden.

Ik ging voor met eigen auto, met max. 90 km over de snelweg, naar mijn nieuwe woning. Aangekomen ging men direct weer aan de slag de inboedel op z’m plek te zetten. Het enige dat ik en Pa hoefde te doen, was zeggen waar ze de spullen moesten neerzetten.

Mijn antieke tafel paste niet door de voordeur. Gelukkig waren de heren zo inventief om de tafel toch binnen te krijgen: de tafel kon via een steegje van de apotheek naast mij, over de poortdeur heen en met een touw naar mijn dakterras, en dan via de keukendeur naar de woonkamer. Keurig op z’n plek zonder beschadiging!

Na drie uur, dus om elf uur ’s ochtends was alles over.

Na een paar kleine klusjes – wasmachine aansluiten, licht in de schuur maken, etc – zijn we lekker gaan lunchen bij De Ridder.

Natuurlijk is het nog flink wat werk om alles op zijn definitieve plekje te zetten. Lang niet alle dozen zijn uitgepakt, maar dat komt de komende dagen en weken wel. Ik begin me hier al aardig thuis te voelen.