Thomsongazelle

Fysieke beschrijving en soorten

Thomsongazelle zijn een veel voorkomend kleine hert-achtige. Met hun lichte vacht lijken ze sterk op de grotere Grant gazelle (zie hiernaast). Thomsongazellen kun je herkennen aan de goed zichtbare donkere strepen op de flanken. De korte zwarte straartpunt lijkt continu in beweging. De mannetjes zijn groter dan de vrouwtjes en hebben sterk gegroevde vrijwel evenwijdig staande licht gekromde horens. Vrouwtjes tommies hebben korte potlood dunne horens, of helemaal geen horens. Het gezicht van een tommie wordt gekarakteriseerd door een zwarte en een witte streep die aan beide zijde van de bek loopt.

Leefgebied en voedsel

Thomsongazellen leven in Tanzania, Kenia en zuid Sudan. Ze verblijven voornamelijk in grasland waar voldoende voedsel en ruimte is voor grote kuddes.
Tommies vind je niet alleen samen met Grant’s gazelles, maar ook met grotere beesten zoals gnoes en zebra’s. De Thomson gazelles kunnen zo makkelijker bij het korte gras. De maaltijd van een thomsongazelle bestaat in het droge seizoen voor 90% uit gras, aangevuld met zaden en bladeren van struiken.

Voortplanting en leefwijze

Thomsongazellen zijn zeer talrijk en leven in kuddes tot 200 dieren. Als de dieren in navolging van zebra’s en gnoes gaan trekken, doen ze dat soms met duizenden tegelijk. De sterkste mannetjes kiezen een territorium. Ze bewaken dit door een overdreven houding aan te nemen en urine achter te laten. Ze markeren de grenzen van het territorium met geurstof uit een klier onder de ogen. Als de kudde verder trekt worden nieuwe territoria ingenomen.

De vrouwtjes en hun kroost vormen groepen van vijf tot vijftig dieren die door de territoria van de mannetjes lopen. De groepen wisselen van uur tot uur van samenstelling en aantal, er lijkt geen hierarchie of groepsleider te zijn. De mannetjes zonder territorium komen aan de rand van de kudde samen in kleine groepen waar ze over het algemeen de territoria van de andere mannetjes proberen te vermijden.

In de vroege ochtend en ’s avonds komt de kudde die zich overdag heeft verspreid weer samen. Dat is de tijd voor de jonge gazellen om te spelen.

Thomsongazellen maken over het algemeen weinig geluid, ze gebruiken zichtbare signalen om contact te houden. Door de huid aan te spannen beweegt de zwarte streep op flank, waardoor ze beter zichtbaar worden. Als de kudde wordt verstoort gaan ze met hun voorpoten stampen.

Gevaren

Tommies krijgen twee maal per jaar jongen. Hoewel de jongen het hele jaar geboren kunnen worden, is de geboortepiek net na de regenperiode als het gras groen is. Als de jongen net geboren zijn, verbergt de moeder het jong in het gras om het enkele malen per dag op te zoeken om het te zogen. Door hun goede schutkleur en doordat ze lang beweginsloos kunnen stilliggen, zijn de jongen verrassend onzichtbaar in het open terrein.

Desalnietemin vallen vele jonge Thomsongazelle ten prooi en veel roofdieren voeden zich in het kalf-seizoen met niets anders dan jonge tommies

Thomsongazellen vallen ten prooi aan vele roofdieren, waaronder jachtluipaarden, leeuwen, jackhalzen, hyena’s, luipaarden en krokodillen. Jonge tommies vallen vaak ten prooi aan servet katten, jackhalzen, apen, adelaars en pythons.